زندگینامه ی استاد پایگذار به قلم نینا حسینی
نصیر پایه گذار فرزند مهدی از شاعران نامی آذربایجان است که به سال
1311 شمسی در تبریز متولد یافته است وی پس از تحصیلات و اخذ
مدرک دیپلم به شغل معلمی روی آورده و چند سالی را در شهر مرند به
تعلیم و تربیت پرداخته است.
در سال 1339 به تبریز مراجعت و به علت مهارت و داشتن روح
ورزشکاری به عنوان معلم ورزش در مدارس تبریز مشغول انجام
وظیفه گردیده و به همراه تدریس در دانشکده ادبیات به ادامه تحصیل
پرداخته است.
نصیر پایگذار پس از مدتی موفق به دریافت لیسانس زبان فرانسه و
ادیبات میگردد. وی چند سالی را به عنوان رئیس هیئت ژیمناستیک
آذربایجان شرقی و سپس به عنوان نایب رئیس فدراسیون ژیمناستیک به
خدمت مشغول بوده است.
نصیر در سال 1361 از خدمات دولتی بازنشسته گردیده و ضمن مطالعه
به سرودن اشعار ادامه داده است. بیشتر اشعار وی از طبیعت الهام گرفته
شده که بسیار شیوا و با زبانی ساده به نظم کشیده شده است. وی در
اشعارش از تخلص نصیر استفاده نموده وبه زبانهای فارسی و ترکی شعر
گفته است.
نصیر در صنعت جناس از خود مهارت بسیاری نشان داده و از خود
اشعار فراوانی در رباعیات،غزل و...
و
شعری از او :
پاکبازم باختم دل را به یک افسانه ای
چون شدم افسون و جادوی دل دیوانه ای
راه و رسم شمع باشد سوختن پروانه را
همچو شمعی سوختم در حسرت پروانه ای
وای بر دل بارها مرو راه خطر
بازدیدم دل به دام افتاده بهر دانه ای
آشنایی با تو کردم آمدم بر شهر تو
لیک رفتم داغ دیده همچنان بیگانه ای
نازنینا گرچه ناز تو نیاز دل بود
لیک جز کوی تو دل هرگز ندارد
هرچه گفتم بادلم بیدل نصیرا راه نیست
باز بر پا کرده دل در کوی او کاشانه
امیدوارم سلامت و خندان باشید. خدانگهدار"با تشکر نینا حسینی"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر